Kurkuma (curcuma, geelwortel) is een typisch ingrediënt uit de Indische keuken (kerries) en een van de meest onderzochte middelen in de kruidengeneeskunde. De eerste studie verscheen al in 1937 en sindsdien verschenen meer dan 2600 publicaties hierover. De belangrijkste bioactieve stof uit kurkuma heet curcumine.

Curcumine is een uitstekende ontstekingsremmer die ondersteuning kan bieden bij chronische darmontstekingen, pancreatitis, uveïtis (inwendige oogontsteking), reuma en andere gewrichts- spier- en peesontstekingen.
In tegenstelling tot farmaceutische ontstekingsremmers die vaak alleen de symptomen op korte termijn bestrijden (en die maagbloedingen kunnen veroorzaken) kan curcumine veilig op lange termijn genomen worden. Curcumine zou zelfs beschermen tegen maagzweren en maagbloedingen, depressieve klachten verminderen en het geheugen verbeteren.
Als krachtig antioxidant verbetert kurkuma de weerstand tegen ziektes zoals griep en verkoudheid.
Een groot nadeel van curcumine is de slechte opname in de darmen. Piperine (een bestanddeel van peper), fosfatidylcholine (uit soja) en gember verbeteren de opname aanzienlijk.